از ملودی های کهن به حساب می آید و از نظر مضمون بخشی از موسیقی آئینی مازندران است زمان مناسب خواندن این آواز از نیمه دوم یا سوم اسفندماه تا نوروز است و به ندرت تا دهه نوروز هم ادامه می یابد و بعد از آن مراسم نوروز خوانی تمام می شود. نوروز خوان که در مازندران به نوروز خون معروف است فردیست دارای طبع روان و بداهه سرا که با همراه یکی دو نفردیگر به خانه ها می روند و با اطلاعاتی که از دیگران درباره افراد خانواده و کار وحالتشان بدست می آورند نوروز خوانی می کنند. نوروز خوان اصلی بعد از حمد و ستایش خدا و رسول اکرم و ائمه اطهار به وصف خانه و اعضای خانواده می پردازد و در ضمن آن، تقاضای انعام و عیدی می کند، برگردان اشعار او را آن یک یا دو نفر دیگر که همراه وی هستند با هم می خوانند. اگر صاحب خانه انعام مورد نظر را برایشان بفرستد او را ضامن ابیاتی دعا می کنند و گرنه با خواندن اشعاری گلایه آمیز به خانه دیگری می روند. نوروز خوان ها خواندن اشعار را با نام خدا و ائمه اطهار و امامان شروع می کردند این اشعار به زبان فارسی یا محلی خوانده می شود البته چند بیت از این اشعار را بصورت دو یا سه نفر می خوانند.

دانلود نمونه ای تصویری از نوروز خوانی با حجم 5 مگابایت

دانلود نمونه ای صوتی با صدای مهدی لطفی با حجم 1 مگابایت